جزءهای قرآنی به شماره‌های ۳۰۴۱، ۳۰۴۲، ۳۰۴۳، و ۳۰۴۴ در کتابخانۀ آستان قدس رضوی، حاوی یادداشت‌هایی کهن به فارسی و عربی از کاتب و واقف‌اند. اصل این قرآن در ۳۰ جزء جداگانه به خط نسخ اولیه، آمیخته با عناصری از خط کوفی مشرقی کتابت شده است. دستخط کاتب بسیار ساده و ابتدایی است و از هیچ ظرافتی برخوردار نیست. از اینجا می‌توان نتیجه گرفت که این نسخۀ قرآنی از نمونه‌های عادی بوده که برای استفادۀ شخصی یا عمومی فراهم آمده، و کاتبِ آن از مهارت و هنر خوشنویسی بالایی برخوردار نبوده است.

با آنکه این نسخه‌ها از حیث خط و خوشنویسی، از درجۀ بالایی برخوردار نیستند، متن قرآن در آنها که با شیوۀ کهن ابوالاسودی (با استفاده از نقطه‌های رنگی شنگرف) اعراب گذاری شده است، می‌تواند منبع خوبی برای تحقیق در رسم، املا، عدّ الآی، و قرائت رایج در آغاز قرن پنجم هجری در خراسان بزرگ باشد. در این میان، نام کاتب و واقف این نسخه در آغاز و انجام این جزوات قرآنی ذکر شده که حاوی نکاتی جالب توجه است. کاتب که همان واقف نسخه‌ها است، آن را در محرّم سال ۴۱۹ به پایان رسانیده (انتهای جزوۀ ۳۰۴۳)، در جایی دیگر (آغاز جزوۀ ۳۰۴۱) تصریح کرده که این سی‌پاره را وقف «مسجد جامع ابغاز» کرده، و در آغاز جزوۀ ۳۰۴۴ آورده است که این سی‌پاره را وقف «مسجد سرده ابغاز» کرده است. از آنجا که دستخط کاتب در متن قرآن با خط وی در انجامه و وقف‌نامۀ هر چهار نسخه باقی مانده از این قرآن یکسان است، می‌توان حکم کرد که تاریخ این وقف‌نامه‌ها و سایر یادداشت‌ها هم در حوالی سال ۴۱۹ هجری قمری است.

و سرانجام یادداشت پایانی کاتب در انتهای نسخۀ ش ۳۰۴۱ حاوی دو بیت فارسی است که از حُسن وزن و قافیه بی‌بهره است، اما می‌توان آن را یکی از کهن‌ترین نمونه‌های دوبیتی دانست که از میان آثار مکتوب فارسی در آغاز قرن پنجم هجری عیناً به دست ما رسیده است.

روزی که نی شادی نی شون ماند [روزی که نه شادی و نه شیون مانَد]
نی دست خط نی جان بر تن ماند [نی دست خط و نه جان بر تن ماند]
در خاطر دوستا دهم یاد [در خاطر دوستان دهدم یاد]
خطی که ز من بیادگار ماند [خطی که ز من بیادگار ماند]


انجامۀ جزوۀ ۳۰۴۳: «غفر الله له | وکتب محمد بن محمد بلقاسم حداد | الابغازی بتاریخ محرم سنة | تسع وعشر وأربع مایة»


انجامۀ جزوۀ ۳۰۴۱: «غفر الله له وکتب محمد بن محمد بلقاسم حداد ابغازی | و کتب محمد بن محمد بلقاسم حداد ابغازی | بیت/ روزی که نی شادی نی شور ماند | نی دست خط نی جان بر تن ماند | در خاطر دوستا دهم یاد خطی که | ز من بیادگار ماند»


آغاز جزوۀ ۳۰۴۱: «وقف کرد این سیپاره | قرآن بر مسجد جامع ابغاز محمد بن محمد بلقاسم | وقف صحیح و درست و شرعی تقبل | الله عنه بیع نکند و بمیراث | نگیرد تقبل الله عنه»


آغاز جزوۀ ۳۰۴۴: «أربع عشر چهاردهم | وقف کرد محمد بن بلقاسم حداد ابغازی | این سی پاره بر مسجد سرده | ابغاز تقبل الله عنه وقف | درست بیع نکند و بمیراث | نگیرد»


انتشار یافته در مجلۀ آینۀ پژوهش، سال ۳۲، ش ۵، پیاپی ۱۹۱، آذر و دی ۱۴۰۰، ص ۳۱۹-۳۲۱