نسخۀ 4289 در موزۀ ملی ایران به خط کوفی یکی از قرآن‌های مهم در تاریخ کتابت در ایران در قرن سوم است. برای معرفی کامل این نسخه این یادداشت را ببینید:
kariminia.kateban.com/post/4679

این نسخه تا همین چند وقت پیش، 158 برگ داشته، و برگ شماری آن را ظاهراً شادروان مهدی بیانی در هنگام برگزاری نمایشگاه قرآنی در سال 1327 شمسی انجام داده است. اکنون اما دو برگ آن مفقود است: یکی برگ 128 (حاوی آیات 4ـ6 سورۀ یونس)، و دیگری برگ 137 (حاوی آیات 21ـ22 سورۀ یونس). با جستجوی فراوان، اخیرا توانستم ردّ پای این دو برگ مفقود از موزۀ ملی ایران را در خانه‌ای از کتب عتیقه، معروف به خانۀ کتب کواریچ (Bernard Quaritch) در لندن بیابم. تصویر بالا دقیقاً توالی و اتصال دو برگ 127 و 128 این قرآن را نشان می‌دهد که یکی اکنون در تهران و دیگری در لندن است. توضیحات کاتالوگ انتشاریافته از سوی انتشارات کواریچ نیز نشان می‌دهد دو برگ معرفی و عرضه شده این کتاب دقیقاً همان دو برگ مسروقه از موزۀ ملی ایران است. نگاه کنید به صفحات 54 و 102 کتاب زیر:

Bernard Quaritch, The Qur’an and Calligraphy: A Selection of Fine Manuscript Material.