مقاله‌ حاضر به بررسی برخی روایات دال بر تحریف قرآن می‌پردازد که متون حدیثی و تفسیری کهن شیعه آنها را به ائمه علیهم السلام نسبت داده‌اند، اما شیخ طوسی نخستین بار در تفسیر التبیان خود در عين رد صریح اندیشۀ تحریف قرآن، برخی از این روایات را به عنوان توضیحی تفسیری در فهم آیات قرآن به‌کار گرفته است. نحوۀ استفادۀ شیخ طوسی از این روایات در تفسیر التبیان سبب شده است که مفسران شیعۀ دنباله روی وی مانند طبرسی، بعدها اغلب این اخبار را در شمار روایات «اختلاف قرائت» منسوب به ائمه (ع) و در کنار سایر قرائات مشهور یا شاذ ذکر کنند.

انتشار یافته در مجلۀ علوم حدیث، سال یازدهم، شمارۀ‌ دوم، شمارۀ‌ پیاپی ۴۰، تابستان ۱۳۸۵