نمونه قرآن‌‌ها با خط حجازی، در شمار کهن‌ترین دستوشته‌های برجا مانده از کتابت قرآن‌اند. این پارۀ قرآنی به شمارۀ SE ۸۷ در موزۀ هنرهای ترک و اسلام (استانبول، TIEM) حاوی دو برگه در قطع عمودی ۳۸*۲۹ سانتی‌متر است. ۲۱ تا ۲۲ سطر در هر صفحۀ آن حاوی ممتحنه، ۷ـ۱۳ و صف ۱ـ۱۴ و نیز جمعه، ۱ـ۱۱ و منافقون، ۱ـ۹ است.

در این نسخه که تصویری از آن در بالا آمده است، همانند اغلب نسخه‌های حجازی قدیم، کاتب سهو و اشتباهات بسیار دارد که برخی تصحیح شده و برخی نشده‌اند.

مثلاً «هم العدو فاحذرهم» نوشته شده است: «هم العدو فاحذروهم»
در جملۀ «و لله العزة و لرسوله و للمومنین»، کلمۀ «و للمومنین» افتاده و بعدا در بالای سطر افزوده شده است.
«لوّوا روسهم» ابتدا نوشته شده است: «لوا روسهم» و بعدا واو افزوده شده است.
«وابتغوا من فضل الله» نوشته شده است: «فابتغوا من فضل الله» و اصلاح آن به درستی انجام نشده است.
در عبارت «و اخرجوکم من دیرکم و ظهروا علی اخراجکم ان تولوهم»، "من دیرکم" ابتدا افتاده بوده است و بعدا افزوده شده است.
و در آخرین سطر تصویر، کلمۀ «یفترینه» ابتدا چیزی دیگر نوشته شده و بعدا اصلاح شده است.

نکتۀ آخر اینکه میان دو سورۀ جمعه و منافقون تنها یک نیم سطر فاصلۀ موجود را کاتب با قلم خود به دایره‌هایی پرکرده است به صورت تذهیبی ابتدایی. یعنی کاتب یا مصحح و علامت گذار بعدی هیچ سر سوره‌ای نوشته نشده است.